Najnowsze artykuły
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Charles Portis
3
6,9/10
Urodzony: 28.12.1933Zmarły: 17.02.2020
Charles McColl Portis - amerykański pisarz.
Przyszedł na świat w niewielkim miasteczku El Dorado, w stanie Arkansas.
Uczestnik wojny koreańskiej. W US Marines doszedł do stopnia sierżanta.
Absolwent Uniwersytetu Arkansas w Fayetteville (dziennikarstwo).
Po studiach przez osiem lat pracował jako dziennikarz, m.in. w redakcjach takich pism jak: "Northwest Arkansas Times", "Memphis Commercial Appeal" oraz "New York Herald Tribune".
W 1966 r. poświęcił się całkowicie pisarstwu.
Tworzył głównie książki o tematyce westernowej.
Najbardziej jest znany z powieści "Prawdziwe męstwo" (wydanej także pod tytułem "Troje na prerii"),która została dwukrotnie zekranizowana, najpierw w 1969 r. przez Henry'ego Hathawaya, a następnie przez braci Joela i Ethana Coenów w 2010 roku.
Charles Portis, który nigdy się nie ożenił, a także nie miał dzieci, zmarł w wieku 86 lat.
Wydane książki: "Norwood" (1966),"True Grit" (pierwsze polskie wydanie: "Troje na prerii", Iskry, 1973),"The Dog of the South" (1979),"Masters of Atlantis" (1985),"Gringos" (1991),"Escape Velocity: A Charles Portis Miscellany" (2012).
Przyszedł na świat w niewielkim miasteczku El Dorado, w stanie Arkansas.
Uczestnik wojny koreańskiej. W US Marines doszedł do stopnia sierżanta.
Absolwent Uniwersytetu Arkansas w Fayetteville (dziennikarstwo).
Po studiach przez osiem lat pracował jako dziennikarz, m.in. w redakcjach takich pism jak: "Northwest Arkansas Times", "Memphis Commercial Appeal" oraz "New York Herald Tribune".
W 1966 r. poświęcił się całkowicie pisarstwu.
Tworzył głównie książki o tematyce westernowej.
Najbardziej jest znany z powieści "Prawdziwe męstwo" (wydanej także pod tytułem "Troje na prerii"),która została dwukrotnie zekranizowana, najpierw w 1969 r. przez Henry'ego Hathawaya, a następnie przez braci Joela i Ethana Coenów w 2010 roku.
Charles Portis, który nigdy się nie ożenił, a także nie miał dzieci, zmarł w wieku 86 lat.
Wydane książki: "Norwood" (1966),"True Grit" (pierwsze polskie wydanie: "Troje na prerii", Iskry, 1973),"The Dog of the South" (1979),"Masters of Atlantis" (1985),"Gringos" (1991),"Escape Velocity: A Charles Portis Miscellany" (2012).
6,9/10średnia ocena książek autora
455 przeczytało książki autora
274 chce przeczytać książki autora
1fan autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Powiązane treści
Popularne cytaty autora
Pojmany ma tę przewagę nad pilnującym go człowiekiem, że bez przerwy wypatruje okazji do ucieczki i tylko czeka sposobności by dać nogę, pod...
Pojmany ma tę przewagę nad pilnującym go człowiekiem, że bez przerwy wypatruje okazji do ucieczki i tylko czeka sposobności by dać nogę, podczas gdy strażnik nie ma oczu dookoła głowy. Bardzo często jest zaświadczony, że sama jego obecność wystarczy do zastraszenia więźnia, i dlatego pozwala sobie na myślenie o znacznie przyjemniejszych rzeczach, zapomina za to o obowiązkach. To normalne. Gdyby było inaczej, pilnujący stałby się więźniem swojego jeńca.
1 osoba to lubi,,Uciekają bezbożni, chociaż nikt ich nie goni''.
1 osoba to lubi
Najnowsze opinie o książkach autora
Prawdziwe męstwo Charles Portis
6,8
Styl pisania - rewelacja. Beznamiętny ton opowiadającej bohaterki wprowadza niesamowitą atmosferę! Przygody może nie są jakieś przesadnie wciągające, ale ogólne połączenie całości sprawia, że książkę czyta się przyjemnie i czytelnik nie chce oderwać się od książki. Minusem... wiadomo - wskazywanie wyższości demokratów nad republikanami, ale do tego przyzwyczaiło już Hoolywoodzkie kino ;)
Lekka, rozśmieszająca, przyjemna lektura. I podobno jest film, ale jeszcze nie widziałem.
Prawdziwe męstwo Charles Portis
6,8
Taka bardzo urocza opowiastka rodem z dzikiego zachodu. Bardzo dobra narracyjnie i bardzo zintegrowana z główną bohaterką. Jednocześnie jednak nie jest czarno-biała, bo nawet dobre działania naznaczone są ich złymi konsekwencjami. Tak naprawdę jest to smutna opowieść, bo niby jest honor i męstwo, ale skutki długofalowe niekoniecznie muszą być pozytywne.